tygodniak XXIV

tygodniak XXIV przyszedł do mnie niespodziewanie, a może to ja przyszedłem, jak na wezwanie?

w wierszu pojawia się wiele pytań i przypuszczeń. a jednak mam wrażenie, że podmiot zna te wszystkie odpowiedzi. tylko co po odpowiedziach, które nie wypełniają pustki? czy i na to odnajdzie wyjaśnienie?

osoba w wierszu wie czego chce. wie też na co nie ma ochoty. ma świadomość siebie, swojego położenia i wyborów, które musi/może dokonać. oby ostatnie przypuszczenie nie było celem, a środkiem. siłą, która podtrzymuje.

opowiastka o miłości

Napisz mi opowiastkę o miłości,

ale taką żeby nikt nie zginął.

gdyby wyobrazić sobie chłodny wszechświat

nad nami wokół nas i z tego miejsca patrzeć

na tę niemądrą planetkę widziałbyś jak blisko

siebie jesteśmy bledziutkie bakterie mozolące się

w zupełnie nieskoordynowany sposób

gdyby spaść z tego nieba gdzie wszystko jest

wielkie i proste przebić atmosferę

wzajemnych pożądań niechęci urazów

głowy serca i ramion można by nie trafić

w żaden czuły punkt – wylądować w polu

gier towarzyskich zabaw podjazdowej wojny

i gdyby teraz iść prosto (może być zygzakiem)

i dotykać każdej dłoni palcem później wiązać

na tym palcu supełek dla pamięci może się okaże

że wszyscy co nam zaginęli nadal tam są

------------------------------------------------------

Autorką tygodniaka jest wierszalotka

za: http://wierszalotka.blogspot.com/