céu

L.B.P.

 gin w destylarni Greenall

pachnie czarnymi włosami Luisa.

przyjacielu, dym z papierosów

zamienimy w szafir. o poranku

rozłożymy sieci. pozłacana bryza

rozbije się o nasze czoła. na brwiach

zakręci pył z mielonego piri-piri.

zaczekam na chwilę, w której

łódź położy falę burtą.

podniosę głowę. nie zapytam o niebo.

poczujesz przez skórę.

powiesz céu.

- mogłeś zostać w domu, Bruno.

- przecież my go nie mamy.

teraz krwawisz na beton.

nieczęsto tak mam, ale chciałbym

cię przytulić. powiedzieć,

że nie rozumiem, ale kiedyś spróbuję.

za nami tłuką butelki.

trzaskają szklane łby o ścianę.

powoli odchodzisz.

zabierasz ze sobą

fucking British weather,

a na sznurku

ciągniesz fado, jak pieska na smyczy.

4:30. Pedro odjeżdża bez słowa.

dłoń przyciska do szyby.

błyszczą alufelgi albańskich emigrantów.

noc roztapia się w wilgotnych,

szaroniebieskich gałęziach.

Pedro znika za zakrętem,

wraz z pewnością o powrocie.

gryzie od wewnątrz, jak wyrzut pragnienia.

Ele sempre gostou de guardar tudo em segredo.

-------------------------------------------------------------------------------------

* céu – (port.) niebo

* Ele sempre gostou de guardar tudo em segredo –  (port.) On zawsze lubił zachowywać wszystko w tajemnicy